kocioł na gaz płynny

Kotłownia na gaz płynny – wymogi techniczne. Kotłownia na gaz płynny musi spełniać określone wymogi techniczne. Warunkiem koniecznym co do lokalizacji kotłowni, w której ma znajdować się kocioł kondensacyjny na gaz płynny jest położenie podłogi względem linii gruntu. UWAGA! Dzięki kompaktowym wymiarom, niewielkiemu ciężarowi i bardzo cichej pracy kocioł Vitodens 100-W bez problemu znajdzie swoje miejsce w każdym pomieszczeniu. PRZEGLĄD ZALET VITODENS 100-W. ++ Szczególnie atrakcyjny stosunek ceny do korzyści. ++ Wysoka trwałość eksploatacyjna i efektywność wymiennika ciepła Inox-Radial ze stali Na jakiej wysokości piec gazowy. Pomieszczenie, w którym będzie pracował kocioł na gaz ziemny powinno mieć też przynajmniej 2,2 metra wysokości. Jeżeli dom został wzniesiony przed 15 grudnia 2002 roku ta wartość wynosi 1,9 m. Przepisy określają również kubaturę pomieszczenia, w którym zamontowany będzie kocioł gazowy. Cennik pieców kondensacyjnych Vaillant. Cena pieca kondensacyjnego firmy Vaillant zależy przede wszystkim od modelu pieca i jego mocy. Piec jednofunkcyjny (ogrzewanie) – moc 10 kW, cena ok. 4800 zł; moc 24 kW, cena ok. 6500 zł. Piec dwufunkcyjny (ogrzewanie i ciepła woda) – moc 7-24 kW, cena ok. 4900 zł. Kocioł na oleje / opałowy lub gaz 30kW zestaw. …Cena netto 19 900 + 800zł filtr i pływak Kocioł na olej przepracowany (zużyty) ENERSAVE ENP 30 (moc 20-35kW) z…. nonton film avengers social club sub indonesia. Piwnica to dobre miejsce na kotłownię, ale nie z kotłem na propan – ten gaz jest cięższy od powietrza, więc ze względów bezpieczeństwa nie wolno go używać w pomieszczeniach z podłogą poniżej poziomu terenu Ogrzewanie na gaz płynny (propan lub propan-butan) jest szczególnie popularne na terenach, na których nie ma dostępu do gazu ziemnego z sieci. Decydując się na ten rodzaj ogrzewania domu, musisz pozna kilka zasad. Dzięki nim, korzystanie z gazu płynnego będzie wygodne i bezpieczne. Autor: Marcin Czechowicz Piwnica to dobre miejsce na kotłownię, ale nie z kotłem na propan – ten gaz jest cięższy od powietrza, więc ze względów bezpieczeństwa nie wolno go używać w pomieszczeniach z podłogą poniżej poziomu terenu Kiedy gaz płynny jest cieczą? Propan i propan-butan (LPG) pompowane do zbiornika lub butli pod ciśnieniem rzędu 6 barów ulegają skropleniu i są magazynowane i transportowane jako ciecz. Podczas poboru ze zbiornika następuje odparowanie i do odbiorników dociera już gaz. By uniknąć rozerwania, zbiornik lub butlę można napełnić jedynie w 85%. Typowy zbiornik do instalacji grzewczej w domu jednorodzinnym, nadający się do dostarczania paliwa do urządzeń grzewczych o mocy do 50 kW, ma objętość 2700 l (można w nim przechowywać do 2300 l propanu w fazie ciekłej, z którego otrzymuje się około 584 m3 gazu). Najpopularniejsze butle gazowe stosowane w gospodarstwach domowych (do kuchenek i przenośnych ogrzewaczy) mieszczą 11 kg propanu-butanu albo 10 kg propanu. Po napełnieniu zbiornika w 85% pozostałą jego objętość wypełniają pary gazu znajdujące się pod ciśnieniem 6 barów. Jeśli napełnienie odbywało się w temperaturze 18°C, to gdy temperatura osiągnie 40°C, ciśnienie wzrośnie mniej więcej dwukrotnie. Z tego powodu nie wolno ani przepełniać zbiornika, ani dopuścić do wzrostu jego temperatury powyżej 40°C. Dlaczego w piwnicy nie można zrobić kotłowni z piecem na propan? Ponieważ propan i propan-butan są cięższe od powietrza. Wynikają z tego ważne dla bezpieczeństwa wymagania dla pomieszczeń, w których się z nich korzysta. Jest to niedopuszczalne, gdy podłoga znajduje się poniżej poziomu terenu, bo gaz nie mógłby swobodnie wypłynąć z budynku w przypadku niekontrolowanego wycieku. Dlatego też w ścianie zewnętrznej kotłowni z kotłem na gaz cięższy od powietrza, na wysokości podłogi jest niezbędny otwór wentylacyjny. Wokół niego, w odległości do 5 m, nie mogą się znaleźć żadne otwory do pomieszczeń z podłogą poniżej poziomu terenu. W podłodze kotłowni nie może być żadnych zagłębień, wpustów czy studzienek, a jeżeli pod kotłownią znajduje się kondygnacja podziemna, to wszystkie przejścia instalacji przez podłogę muszą być gazoszczelne. Czy kocioł można zasilać gazem płynnym z butli 11-kilogramowej? Można, jest to jednak rozwiązanie kłopotliwe. Pobór paliwa przez kocioł o mocy 20 kW jest tak duży, że pojawiają się problemy z eksploatacją takiej instalacji gazowej. Gwałtowne odparowanie dużej ilości gazu płynnego często powoduje zamarzanie butli. Niska temperatura sprawia natomiast, że paliwo przestaje odparowywać i następuje przerwa w jego dopływie do kotła. Niektórzy próbują sobie z tym radzić, podgrzewając butlę, a to już jest niebezpieczne – stwarza duże ryzyko wybuchu. Kłopoty może sprawić także reduktor ciśnienia gazu do butli o wydajności zbyt małej, by kocioł pracował z pełną mocą. Korzystając z pojedynczej butli 11-kilogramowej do zasilania kotła gazowego, trzeba się liczyć z koniecznością jej wymiany co drugi dzień. Przepisy mówią, że zastosowanie baterii butli (maksymalnie dziesięć o nominalnej zawartości gazu do 33 kg) jest możliwe, pod warunkiem że będą one umieszczone na zewnątrz budynku, w miejscu oznakowanym i zadaszonym, nie bliżej niż 2 m od okien i drzwi w ścianach zewnętrznych budynków. Nie mogą być ustawione w zagłębieniu terenu. W tej sytuacji znacznie wygodniejsze wydaje się wykonanie typowej instalacji zbiornikowej – ze zbiornikiem 2700 l. Korzystanie z niewielkiej butli ma sens jedynie tymczasowo, na przykład na czas potrzebny do wykonania przyłącza gazu ziemnego z sieci. Ogrzewanie i klimatyzacja Ogrzewanie LPG – niezbędnik inwestorazbiorniki na gaz płynny AmeriGas (źródło grafiki: Ogrzewanie gazem LPG posiada większość cech standardowego ogrzewania gazowego, z tą różnicą,… 28 maja 2014 Vitodens 100-W/111-W: Niezwykle atrakcyjny cenowo kocioł wiszący do ogrzewań mieszkań i domów jednorodzinnych VIESSMANN KONDENSACYJNY, JEDNOFUNKCYJNY KOCIOŁ GAZOWY VITODENS-100W NA GAZ ZIEMNY I GAZ PŁYNNY 25KW Z023162 DO PRACY Z INDYWIDUALNYM SYSTEMEM SPALINOWYM (Z ZASYSANIEM POWIETRZA DO SPALANIA Z POMIESZCZENIA LUB Z ZEWNĄTRZ) OPIS Kompaktowe i efektywne wiszące gazowe kotły kondensacyjne z nadzwyczaj atrakcyjnym stosunkiem ceny do korzyści Jesteśmy producentem z wieloletnim doświadczeniem w wielkoseryjnej produkcji kotłów wiszących. Poznaj nasz nowy produkt – niezwykle atrakcyjne cenowo, wciąż z tą samą wysoką jakością sygnowaną logo naszej marki – kotły Vitodens 100-W i Vitodens 111-W ze zintegrowanym 46-litrowym ładowanym zasobnikiem ze stali szlachetnej. Dzięki nowoczesnym podzespołom gazowy kocioł kondensacyjny w nowej odsłonie jest nadzwyczaj kompaktowy, cichy i łatwy do wkomponowania w każde pomieszczenie. Boczne odstępy serwisowe, wymagane przy innych kotłach, w przypadku Vitodens 100-W i Vitodens 111-W są zbędne, ponieważ wszystkie przyłącza są dostępne od przodu urządzenia. Dzięki temu kotły wiszące Vitodens nadają się idealnie do domów i mieszkań, w których konieczna jest modernizacja systemu grzewczego bez organizacji przebudowy pomieszczeń. Technika, umożliwiająca wykorzystanie mieszanin gazu ziemnego z wodorem do ogrzewania budynków już istnieje i jest dostępna na rynku. Gazowe kotły kondensacyjne najnowszej generacji Vitodens 100 mogą już dzisiaj pracować z 20-procentową domieszką wodoru. Dlatego właściciele domów, którzy zdecydują się na te nowoczesne kotły wiszące, będą już doskonale przygotowani na wymagania przyszłości. Vitodens 100-W/111-W – inteligentna centrala energetyczna dla najbardziej wymagających, w atrakcyjnej szacie wzroniczej, w kolorze perłowo–białym. CECHY Palnik MatriX-Plus – serce Twojego kotła Palnik MatriX-Plus szczyci się efektywną i cichą pracą oraz niskimi emisjami substancji szkodliwych. Specjalna powierzchnia promiennikowa MatriX ze stali szlachetnej jest niewrażliwa na wysokie temperatury, zapewniając wysoką wydajność i trwałość eksploatacyjną palnika. Lambda Pro – obniża koszty Układ automatycznej kontroli jakości spalania kompensuje wahania jakościowe gazu i powala utrzymać najwyższą sprawność spalania. To oznacza bezpośrednią redukcję kosztów eksploatacji i stale wysoką efektywność kotła. Wymiennik ciepła Inox-Radial ze stali szlachetnej – efektywny i trwały Odporny na korozję wymiennik ciepła Inox-Radial wykonany ze stali szlachetnej jest sercem kotła kondensacyjnego Vitodens 100-W. Przemienia on efektywnie energię spalania gazu w ciepło praktycznie bez strat, z wysoką sprawnością wynoszącą aż 98%. Wyróżnia się przy tym niezawodnością i trwałością właściwą dla wysokiej jakości stali szlachetnej. Prosta obsługa na wyświetlaczu siedmiosegmentowym Siedmiosegmentowy wyświetlacz LED z nowej platformy elektroniki cechuje się bardzo prostym i łatwo zrozumiałym sposobem obsługi oraz wzornictwem w stylu „czarnego panelu”. Pozwala on na komfortowe regulowanie instalacji grzewczych z jednym bezpośrednim i/lub jednym mieszaczowym obiegiem grzewczym. BUDOWA DANE TECHNICZNE Gazowy wiszący kocioł kondensacyjny, 3,2 do 32 kW Dostępny jako kocioł jednofunkcyjny (typ B1HF) lub dwufunkcyjny (typ B1KF) Sprawność znormalizowana: 98% (Hs) / 109% (Hi) Zakres modulacji mocy do 1:10 Energooszczędna pompa obiegowa z elektroniczną regulacją obrotów Klasa efektywności energetycznej: A Wysoki komfort korzystania z ciepłej wody użytkowej, dzięki funkcji podgrzewu dyżurnego (kocioł dwufunkcyjny) APLIKACJA VICARE Oszczędność energii, wygoda i bezpieczeństwo dzięki aplikacji ViCare Kotły kondensacyjne Vitodens z nową platformą elektroniczną posiadają zintegrowaną bramkę WiFi. W zestawieniu z aplikacją ViCare, obsługa systemu grzewczego jest bardzo prosta i intuicyjna. Aplikacja dostarcza informacje na temat aktualnego stanu pracy systemu grzewczego, programów czasowych dla ogrzewania i przygotowania ciepłej wody użytkowej oraz pozwala na bezpośredni kontakt z lokalnym serwisantem Viessmann. Aplikacja pozwala monitorować koszty zużywanej energii i jest kompatybilna z większością urządzeń z systemem Android oraz iOS. PLIKI Prospekt Vitodens 100-W Instrukcja obsługi Vitodens 100-W/111-W FILMY Wymagania dla pomieszczeń z kotłami o mocy do 30 kW na gaz ziemny Pomieszczenie z kotłem na gaz ziemny Lokalizacja. Kocioł na gaz ziemny montuje się w pomieszczeniu nieprzeznaczonym na stały pobyt ludzi. Jedynie urządzenia gazowe z zamkniętą komorą spalania mogą być instalowane w pomieszczeniach mieszkalnych, niezależnie od rodzaju wentylacji, gdyż podłącza się je do przewodów powietrzno-spalinowych. Kubatura pomieszczeń, w których instaluje się kotły z otwartą komorą spalania, nie może być mniejsza niż 8 m³, a dla kotłów gazowych z zamkniętą komorą spalania 6,5 m³. Wysokość pomieszczenia powinna zapewniać możliwość obsługi, lecz nie być niższa niż 2,2 m. Tylko w budynkach wzniesionych przed 15 grudnia 2002 roku można zainstalować kocioł gazowy w pomieszczeniu technicznym o wysokości 1,9 m. Odległość kotła od ścian musi zapewnić dostęp do wszystkich jego części wymagających obsługi, konserwacji i czyszczenia, a odległość przodu kotła od ściany nie powinna być mniejsza niż 1 i ściany. W pomieszczeniu, w którym znajduje się kocioł, przylegające do niego podłoga i ściana powinny być wykonane z materiałów niepalnych. Jeżeli jednak wykonane są z materiałów palnych, ich powierzchnia w odległości minimum 0,5 m od kotła powinna być w sposób trwały pokryta materiałem niepalnym. Ściany wewnętrzne i stropy w pomieszczeniu kotłowni muszą mieć klasę odporności ogniowej EI 60 (E – szczelność ogniowa w minutach, I – izolacja ogniowa w minutach), drzwi i innych zamknięć EI 30. Oznacza to odporność na ogień odpowiednio przez 60 i 30 Pomieszczenie z kotłem oświetlać należy światłem sztucznym o stopniu ochrony IP 24 (obudowa chroni przed ciałami stałymi o średnicy powyżej 12 mm i bryzgami wody).Wentylacja. Przewody wentylacyjne muszą być wykonane z materiałów niepalnych. W pomieszczeniu musi znajdować się otwór wentylacji nawiewnej o powierzchni nie mniejszej niż 200 cm², którego dolna krawędź powinna być umieszczona nie wyżej niż 30 cm ponad poziomem podłogi. Otwór wentylacji wywiewnej, o powierzchni nie mniejszej niż 200 cm², musi być umieszczony możliwie blisko stropu. Nie wolno go zamykać! Zabronione jest też stosowanie indywidualnych wentylatorów wyciągowych w pomieszczeniach z wlotami do przewodów spalinowych. Zapobiega to wstecznemu ciągowi i wydostawaniu się spalin do spalinowy. Wymiar przekroju kanału zależy od mocy kotła, lecz nie powinien być mniejszy niż 14x14 cm, a jego wysokość musi zapewnić ciąg określony przez producenta kotła. W przypadku kotłów z palnikami nadmuchowymi przekrój i wysokość komina należy obliczyć z uwzględnieniem wymagań producenta kotłów. Jeżeli kocioł ma zamkniętą komorę spalania, nie należy podłączać go do kanału spalinowego, a jedynie do przewodu wodociągowe i kanalizacyjne. Do pomieszczenia z kotłem musimy doprowadzić wodę służącą do napełniania instalacji i zapewnić jej odpływ. W przypadku kotła kondensacyjnego, do kanalizacji będzie też odprowadzany kondensat zbierający się w kotle. Wymagania dla pomieszczeń z kotłami na gaz płynny Wymagania te są niemal identyczne, jak dla kotłowni na gaz ziemny, jednak z dwiema istotnymi Kocioł na gaz płynny musi być montowany w pomieszczeniu, w którym poziom podłogi znajduje się powyżej poziomu terenu. Wynika to z faktu, że gaz płynny, będący mieszaniną propanu-butanu, jest cięższy od powietrza i w przypadku awarii będzie zbierał się przy Pomieszczenie musi mieć otwór wentylacji nawiewnej o powierzchni nie mniejszej niż 200 cm², umieszczony blisko stropu. Otwór wentylacji wywiewnej musi być niezamykalny, o powierzchni nie mniejszej niż 200 cm²; umieszczamy go tuż przy informacji dotyczących wymagań dla pomieszczenia uzyskamy od firmy dostarczającej gaz płynny. Z reguły firmy te wydzierżawiają zbiornik na gaz płynny (montowany na zewnątrz budynku) i wykonują instalację do podłączenia kotła. Przeczytaj Może cię zainteresować Dowiedz się więcej + Pokaż więcej Wymagania dla pomieszczeń z kotłami na olej opałowy Lokalizacja. Wysokość pomieszczenia nie może być mniejsza niż 2,2 m, a kubatura nie mniejsza niż 8 m³. Kotły olejowe o mocy do 30 kW mogą być instalowane w pomieszczeniach nieprzeznaczonych na stały pobyt ludzi. Przy mocy wyższej – w wydzielonych i ściany. Jeżeli kocioł zamontowany jest w pomieszczeniu znajdującym się nad kondygnacją użytkową, podłoga i ściany do wysokości 10 cm oraz progi drzwiowe o wysokości 4 cm powinny być wodoszczelne. Warunek wodoszczelności dotyczy również wszystkich przejść przewodów w podłodze oraz ścianach – do wysokości 10 cm. Ściany wewnętrzne i stropy wydzielające kotłownię muszą mieć klasę odporności ogniowej EI 60, drzwi i inne zamknięcia – EI 30, ściany wewnętrzne i stropy w pomieszczeniu, gdzie magazynowany jest olej opałowy – EI 120, a drzwi – EI Pomieszczenie powinno mieć zapewniony nawiew powietrza w ilości zapewniającej prawidłową pracę kotła, a także nawiew i wywiew powietrza w celu wentylacji kotłowni – tak, jak w kotłowniach z kotłami Odprowadzenie spalin z kotłów na olej opałowy powinno spełniać wymagania takie, jak dla urządzeń gazowych. techniczne, w którym zainstalowany jest kocioł olejowy, może znajdować się w bezpośrednim sąsiedztwie pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi, pod warunkiem spełnienia norm dotyczących dopuszczalnego poziomu hałasu w pomieszczeniach i szkodliwych drgań. Wymagania dla magazynu oleju Pomieszczenie z kotłem na olej opałowy i magazyn oleju Lokalizacja. Olej opałowy, którego temperatura zapłonu jest wyższa od 55°C, musi być magazynowany w piwnicy lub na najniższej kondygnacji nadziemnej budynku. Zbiornik można umieścić w pomieszczeniu, w którym znajduje się kocioł, pod warunkiem, że pojemność zbiornika nie przekracza 1 m³ i spełnione są następujące warunki: odległość zbiornika od kotła nie jest mniejsza niż 1 m, zbiornik jest oddzielony od kotła ścianką murowaną o grubości co najmniej 12 cm, przekraczającą wymiary zbiornika o co najmniej 30 cm w pionie i 60 cm w poziomie, a zbiornik umieszczony jest w wannie zatrzymującej olej (wyjątkiem są zbiorniki dwupłaszczowe – one są zabezpieczone przed wyciekiem oleju przez zamontowanie zewnętrznego zbiornika). Zbiorniki. Pojedyncze zbiorniki lub baterie zbiorników w magazynie oleju opałowego muszą być wyposażone w przewody do napełniania, odpowietrzania i czerpania oleju. Muszą mieć sygnalizator poziomu napełnienia oleju. W baterii zbiorników wszystkie muszą być tego samego rodzaju i wielkości. Zbiorniki, wykładziny wewnętrzne zbiorników i przewody wykonane z tworzyw sztucznych powinny być chronione przed elektrycznością statyczną. Izolacja. Jeżeli zbiornik jest jednopłaszczowy, wokół niego należy wykonać izolację szczelną na przenikanie oleju, tzw. wannę, o pojemności jednego zbiornika oleju. Izolacji nie trzeba wykonywać, jeżeli zbiornik jest Wymagane są: wentylacja nawiewno-wywiewna (2-4 wymiany powietrza na godzinę), okno i gaśnice pianowe. W magazynie oleju może być wyłącznie centralne ogrzewanie wodne, gdyż zastosowanie innego rodzaju ogrzewania może doprowadzić do pożaru w pomieszczeniu. Kotły gazowe i olejowe są w zasadzie bezobsługowe i dają ogromne możliwości regulacji sposobu pracy instalacji Ich budowa generalnie jest podobna, ale "diabeł tkwi w szczegółach" - czym tak naprawdę się różnią i jakie warunki trzeba spełnić, by móc zainstalować kocioł na gaz ziemny, płynny lub olej? Z artykułu dowiesz się: Jakie warunki trzeba spełnić do montażu kotła gazowego? Czym charakteryzują się różne rodzaje kotłów gazowych? Jakie mają możliwości? Jaki palnik wybrać? Jak pozbyć się spalin? Co daje automatyka? Ile kosztuje założenie instalacji gazowej? Konieczne warunki Kocioł na gaz ziemny Kotły olejowe zwykle różnią od gazowych większymi wymiarami i masą. Wymaga oczywiście dostępu do sieci gazowej. Koszt budowy przyłącza może być dość wysoki (nawet kilkanaście tysięcy złotych), lecz nie musimy się już martwić o transport i składowanie paliwa, jak ma to miejsce w przypadku innych źródeł ciepła. Z drugiej jednak strony jesteśmy uzależnieni od jednego dostawcy gazu, który dyktuje nam ceny. Miejsce i sposób instalacji kotła o mocy do 30 kW podlega następującym regułom: kocioł może być zainstalowane nie tylko w wydzielonej kotłowni, ale także w kuchni, łazience lub innym pomieszczeniu nieprzeznaczonym na stały pobyt ludzi; kubatura pomieszczenia nie może być mniejsza niż: 8 m3 jeśli kocioł ma otwartą komorę spalania (pobiera powietrze z pomieszczenia, w którym jest zainstalowany); 6,5 m3 jeśli kocioł ma komorę zamkniętą (pobiera powietrze bezpośrednio z zewnątrz a nie z pomieszczenia, gdzie został zainstalowany); pomieszczenie nie może być niższe niż 2,2 m lub 1,9 m, jeśli dom wybudowano przed 2002 r., przepisy nie określają przy tym jak traktować pomieszczenia na poddaszach (pod skosami dachu); jeśli moc kotła z zamkniętą komorą spalania nie przekracza 21 kW i dom jest wolnostojący (nie w zabudowie bliźniaczej lub szeregowej), to przewody doprowadzające powietrze oraz odprowadzające spaliny można wyprowadzić bezpośrednio przez ścianę budynku. W pozostałych sytuacjach konieczne jest podłączenie do komina; kocioł z otwartą komorą spalania lub komorą zamkniętą , ale osobnymi kanałami powietrznym i spalinowym wymaga wydajnej wentylacji pomieszczenia. Pole przekroju kanału nawiewnego musi mieć co najmniej 200 cm2, a otwór wywiewny powinien mieć wymiary co najmniej 14 × 14 cm i musi być umieszczony możliwie blisko sufitu (gaz ziemny, jako lżejszy od powietrza, w razie wycieku gromadzi się pod sufitem). W pomieszczeniu z takim kotłem nie wolno stosować mechanicznej wentylacji wyciągowej, np. okapu kuchennego z wentylatorem). w przypadku kotła z zamkniętą komorą spalania i koncentrycznym (rura w rurze) systemem powietrzno-spalinowym, wentylacja może być dowolnego rodzaju, ale nie wolno z niej rezygnować, bo zawsze istnieje niebezpieczeństwo przedostania się gazu z nieszczelnej instalacji do pomieszczenia. Kocioł na gaz płynny Wymaga umieszczenia zbiornika paliwa na działce, poza budynkiem. Najpopularniejsze są zbiorniki naziemne, firmy dostarczające paliwo montują je niekiedy za symboliczną złotówkę, pod warunkiem podpisania umowy na dostarczenie określonej ilości gazu. Mniej popularne są zbiorniki podziemne, ich instalacja nawet na promocyjnych warunkach jest droższa (1500-2000 zł). Zbiornik podziemny ma jednak pewne zalety - nie szpeci działki, a zawarte w nim paliwo nie jest narażone na działanie mrozu, co także w sezonie zimowym pozwala stosować tańszą mieszankę propan-butan (jednak obecnie trudno znaleźć takie oferty u dostawców). W przypadku zbiorników naziemnych to niemożliwe, bo butan przestaje odparowywać w temperaturze ok. 0°C. Wymagania odnośnie sposobu instalacji kotła są praktycznie takie same, co w przypadku kotłowni z kotłami na gaz ziemny. Różnice wynikają ze specyficznych cech gazu płynnego, który jest cięższy od powietrza: kotłownia nie może znajdować się poniżej poziomu terenu (np. w piwnicy), bo w razie wycieku gromadziłby się w niej gaz; z tych samych powodów w kotłowni nie może być wpustów podłogowych do kanalizacji, studzienek itp.; zaleca się wykonanie otworów wentylacyjnych nisko nad podłogą, przez nie zostanie usunięty gaz w razie nieszczelności w instalacji. Kotły olejowe Zbiornik oleju opałowego umieszczony w kotłowni Zasilane są ze zbiornika lub zbiorników umieszczonych w domu. Instalacji na zewnątrz domu raczej się nie praktykuje, bo olej trzeba by zabezpieczyć przed mrozem i spełnić dość ostre wymogi bezpieczeństwa. Zbiorniki paliwa umieszcza się więc w domu, w wydzielonym pomieszczeniu. Zbiornik może znaleźć się też w samej kotłowni, pod warunkiem jednak, że jego pojemność nie przekracza 1 m3, oraz spełnione są wymagania podane na rysunku na następnej stronie. Uwaga! Zbiornik musi mieć podwójne ścianki lub umieszcza się go w „wannie” wychwytującej olej w razie wycieku. Zasady instalacji kotła są następujące: kocioł zwykle umieszcza się w wydzielonej kotłowni, z możliwości instalacji w kuchni czy łazience raczej się nie korzysta ze względu na przykry zapach paliwa; kotłownia musi mieć kubaturę co najmniej 8 m3; kocioł wymaga podłączenia do komina wyprowadzonego ponad dach; wymagania odnośnie wentylacji są analogiczne jak dla kotłów na gaz ziemny, uzależnione są od tego, czy kocioł ma otwartą czy zamkniętą komorę spalania. Różne konstrukcje, różne możliwości Przygotowanie ciepłej wody Kocioł dwufunkcyjny podgrzewa wodę przepływowo, na bieżąco gdy z niej korzystamy. Moc kotła musi być w związku z tym nawet 3-4 razy większa niż wynika to z zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania pomieszczeń. Wszystkie punkty poboru powinny być usytuowane jak najbliżej kotła, bo inaczej po odkręceniu kranu długo będziemy musieli czekać aż wypłynie wychłodzona już woda znajdująca się w rurach. Jest to uciążliwe, gdy długość rur przekracza 3-4 metry. Ponadto korzystanie z ciepłej wody w kilku miejscach jednocześnie powoduje spadek jej ciśnienia. Zaletą kotłów dwufunkcyjnych są niewielkie rozmiary. Kotły jednofunkcyjne z zasobnikiem podgrzewają wodę zgromadzoną w zbiorniku. W związku z tym dodatek mocy na potrzeby może być niewielki (zwykle ok. 0,3 kW/osobę). Oddalenie punktów poboru od kotła nie wpłynie na wygodę korzystania z ciepłej wody, bo można zastosować jej cyrkulację, dzięki czemu zaraz po odkręceniu kranu dysponujemy gorącą wodą. Ogranicza nas tylko pojemność zasobnika - z możemy swobodnie korzystać we wszystkich punktach, aż go nie opróżnimy. Pojemność zasobnika dobiera się zależnie od liczby mieszkańców. Standard to 50 litrów na osobę, przy założeniu że woda podgrzewana jest do 45°C. Wiele zależy jednak od sposobu korzystania z wody. Jeśli np. domownicy korzystają z wody rano, po czym następuje kilkunastogodzinna przerwa, to wystarczy nieco mniejszy zasobnik, bo kocioł w międzyczasie uzupełni ubytek gorącej wody. Zasobnik większy niż typowy może być za to niezbędny jeśli często napełniamy dużą wannę. Uwaga! Ilość ciepłej wody do dyspozycji możemy zwiększyć podnosząc jej temperaturę w zasobniku - w czasie korzystania domieszamy do niej więcej zimnej. Kotły dwufunkcyjne z niewielkim zasobnikiem podgrzewają wodę w zbiorniku o pojemności kilkudziesięciu litrów, a gdy zostanie ona wyczerpana podgrzewają wodę przepływowo. Takie rozwiązanie pozwala na zastosowanie cyrkulacji - jak w kotle jednofunkcyjnym, zasobnik zajmuje jednak stosunkowo niewiele miejsca. Gdy potrzebujemy dużej ilości wody, np. do napełnienia wanny, to jej nam nie zabraknie, bo będzie podgrzewana przepływowo. Kotły tego typu są obecnie bardzo popularne. Kondensacyjny czy tradycyjny? Z punktu widzenia użytkownika najważniejszą cechą kotłów kondensacyjnych jest to, że w porównaniu z tradycyjnymi (niekondensacyjnymi) zużywają mniej paliwa do wytworzenia tej samej ilości ciepła. To konsekwencja ich wyższej o kilkanaście procent sprawności. Utarło się przekonanie, że kotły kondensacyjne wymagają ogrzewania niskotemperaturowego, np. podłogowego, nie do końca jest to jednak prawda. Rzeczywiście najwyższą sprawność osiągają właśnie w takiej sytuacji (kocioł na gaz ziemny teoretycznie do 111%), ale nawet współpracując z grzejnikami przy temperaturze wody 70/55°C (zasilanie/powrót) ich sprawność może sięgnąć 104%. Obecnie praktycznie nie projektuje się instalacje z kotłem gazowym, w których temperatura wody jest wyższa niż 75/60°C. Ponadto określone w projekcie wartości temperatury wody grzewczej dotyczą sytuacji, gdy na zewnątrz panuje tzw. temperatura obliczeniowa, dla większości kraju wynosząca -18°C. Tak duże mrozy zdarzają się jednak rzadko i przez ponad 90% sezonu grzewczego wystarczy by temperatura wody była niższa. A niższa temperatura wody, to lepsze wykorzystanie efektu kondensacji. Czy w takiej sytuacji instalacja kotła tradycyjnego ma w ogóle sens? W zasadzie kotły tradycyjne nie powinny być już stosowane w nowych domach, choć jednoznacznego zakazu tego rodzaju nie ma. Kocioł tradycyjny może być rozsądniejszym wyborem w remontowanym domu, w którym wymieniamy kocioł pracujący na wysokich parametrach, np. 90/70°C, a remont nie łączy się z termomodernizacją. W takich warunkach i tak nie wykorzystalibyśmy efektu kondensacji, a komin wymagałby adaptacji (umieszczenia w nim kwasoodpornego wkładu). Uwaga! Kocioł kondensacyjny wymaga odprowadzenia skroplin do kanalizacji, trzeba o tym pamiętać na etapie budowy instalacji kanalizacyjnej. Zamknięta czy otwarta komora spalania? Warto wybrać kocioł z komorą zamkniętą, ich wybór na rynku jest bardzo duży. Zamknięcie komory spalania ma niewątpliwe zalety: zwiększa się bezpieczeństwo - mniejsze jest ryzyko przedostania się spalin do pomieszczenia; kocioł działa niezależnie od mniej lub bardziej sprawnej wentylacji w pomieszczeniu w którym jest zainstalowany. Wentylacja może być więc dowolnego rodzaju, także mechaniczna wyciągowa; powietrze do spalania pobierane jest z zewnątrz, co nie powoduje wychłodzenia pomieszczenia z kotłem - w przypadku kotła z komorą otwartą na miejsce pobranego powietrza wpływałoby nieraz bardzo zimne powietrze zewnętrzne. Kotły z zamkniętą komorą spalania to obecnie kotły kondensacyjne, ponadto przystosowane do pracy z przewodami powietrzno-spalinowymi, stosowanymi najczęściej gdy wyrzut spalin odbywa się przez ścianę zewnętrzną. Jednak praktycznie każdy kocioł można łatwo przystosować do pracy z kominem wyprowadzonym ponad dach. Służą do tego specjalne adaptery, oferowane przede wszystkim przez producentów kominów prefabrykowanych. Jak pozbyć się spalin? Przewody powietrzno-spalinowe wyprowadzone przez ścianę, pozwalają zrezygnować z komina, a to oznacza mniejsze koszty i często także mniej kłopotów z wykonawstwem. Szczególnie docenią to właściciele remontowanych domów. Najpopularniejsze sposoby odprowadzenia spalin z kotłów gazowych i olejowych: a) współosiowy kanał powietrzno-spalinowy, b) komin powietrzno-spalinowy w którym spaliny wyrzucane są ponad dach a powietrze czerpane przewodem wyprowadzonym przez ścianę Stosowanie takich przewodów wiąże się jednak z ograniczeniami: budynek musi być wolnostojący - eliminuje to zabudowę bliźniaczą i szeregową; są dopuszczalne tylko w przypadku kotłów gazowych z zamkniętą komorą spalania; moc kotła nie może przekroczyć 21 kW; wylot kanału musi znaleźć się na odpowiedniej wysokości i w określonej odległości od chodnika, drogi, miejsca wypoczynku czy zabaw dla dzieci; substancje zawarte w spalinach z czasem niszczą elewację. Kominy wyprowadzone ponad dach są droższe i trudniejsze w budowie. Kominy mogą być: tradycyjne murowane z wkładem ze stali nierdzewnej lub tworzywa sztucznego. W ten sposób w remontowanych domach często wykorzystuje się istniejący komin; prefabrykowane ceramiczne lub stalowe umieszczone wewnątrz domu; prefabrykowane ceramiczne lub stalowe umieszczone na zewnątrz. kominy będące w istocie systemami powietrzno- spalinowymi. Spaliny są odprowadzane przez stalowy wkład umieszczony w obudowie np. z lekkiego betonu, a z przestrzeni pomiędzy wkładem a obudową czerpane jest powietrze do spalania. Uwaga! Polskie prawo dopuszcza możliwość stosowania tzw. systemów powietrzno-spalinowych z kanałami spalinowymi z tworzyw sztucznych. Jednak część kominiarzy podchodzi do nich bardzo niechętnie. Trzeba jednak podkreślić, że system powietrzno-spalinowy z odpowiednimi aprobatami to zupełnie co innego niż kanał zrobiony z rur kanalizacyjnych z tworzywa. Jaki palnik? Regulacja mocy palnika pozwala dostosować moc kotła do chwilowego zapotrzebowania na ciepło. Inaczej często pracowałby impulsowo - włączając się i wyłączając się co chwilę. Obniżyłoby to trwałość kotła, a jego sprawność znacznie by spadała. Regulacja może być: jedno- lub kilkustopniowa, odbywa się wówczas skokowo (np. 50% lub 100%); płynna, w z góry zadanym zakresie (palniki modulowane) - coraz częściej kotły pozwalają na regulację poczynając już od kilkunastu procent mocy. Palniki modulowane w kotłach dwufunkcyjnych mogą pracować np. z mocą 30 kW - gdy chcemy napełnić wannę, lub z mocą poniżej 10 kW, gdy nie korzystamy z ciepłej wody. Co daje automatyka? Wszystkie elementy instalacji muszą być dopasowane: do budynku, który charakteryzują określone straty ciepła, zdolność do jego akumulacji, zyski ciepła od słońca itd.; do siebie nawzajem - moc grzejników musi np. odpowiadać mocy kotła, ważny jest też odpowiedni dobór pomp wymuszających ruch wody, zaworów odpowiedzialnych za regulację ciśnienia, odpowietrzników itd. Całość musi ponadto zostać zrównoważona hydraulicznie (regulacja przepływów) przez dobrego fachowca, bo inaczej np. grzejniki na parterze będą gorące, a te na poddaszu - zawsze zbyt chłodne. Całością instalacji steruje zaś automatyka, tak by ciepło było przekazywane wtedy kiedy trzeba i tam gdzie trzeba, tak by nie marnować energii np. na ogrzewanie sypialni w środku dnia, albo salonu w nocy, gdy nikogo w nim nie ma. Bez automatyki instalacja nie będzie pracować prawidłowo - często będziemy tracić ciepło przegrzewając pomieszczenia albo będą one niedogrzane. Oznacza to zarówno brak komfortu, jak i często wyższe rachunki. Automatyzacja pracy instalacji może osiągnąć różny poziom. Kocioł z ustawioną stałą temperaturą wody i regulator pokojowy. Taki kocioł zawsze utrzymuje taką temperaturę wody grzewczej, jaką ustawimy na jego panelu sterującym. Włącza się on i wyłącza zależnie od tego, jaki sygnał otrzyma od umieszczonego w którymś z pomieszczeń regulatora temperatury. Taki kocioł może niekiedy, szczególnie wiosną i jesienią, pracować „impulsowo” włączając się na bardzo krótko. Gdy temperatura w pomieszczeniu z czujnikiem spadnie poniżej nastawionej kocioł włączy się. Jeśli ustawiona na kotle temperatura wody jest wysoka, grzejniki szybko ogrzeją pomieszczenie (bo straty ciepła są niewielkie z racji stosunkowo wysokiej temperatury zewnętrznej) i kocioł rychło się wyłączy. Tego zjawiska można uniknąć jeśli sami będziemy zmieniać temperaturę wody w zależności od temperatury zewnętrznej. Regulatory pokojowe często są połączone z zegarem, dzięki któremu możemy ustawić nocne obniżenie temperatury lub programować cykl tygodniowy, np. obniżyć temperaturę tylko w dni powszednie, gdy mieszkańcy są poza domem - w pracy lub szkole. Regulator pokojowy może jednak komunikować się z kotłem w bardziej zaawansowany sposób. Wówczas temperatura wody w obiegu jest obniżana zależnie od potrzeb. A to podnosi sprawność kotła. Sprawność kotła zależnie od obciążenia:(a) kocioł niekondensacyjny z palnikiem modulowanym pracujący w instalacji o parametrach 75/60°C – jego sprawność prawie się nie zmienia; (b) kocioł kondensacyjny z palnikiem modulowanym, w instalacji o parametrach 75/60°C – jego sprawność spada poniżej 100% gdy pracuje z pełną mocą, bo nie dochodzi do zjawiska kondensacji Kocioł pracujący zgodnie z tzw. krzywą grzewczą, sterowany regulatorem pogodowym. W tej sytuacji temperatura wody jest tym wyższa im chłodniej jest na zewnątrz. Zależność jest tak dobrana, by zapewnić utrzymanie wymaganej temperatury w domu. Do różnych budynków trzeba dopasować różne krzywe grzewcze, odpowiadające charakterystycznym dla każdego z nich stratom ciepła, zdolności do jego akumulacji itp. Automatyka pogodowa uwzględnia przy tym nie tylko chwilowe wartości temperatury zewnętrznej, ale także szybkość i kierunek jej zmian, co pozwala prognozować zmiany zapotrzebowania na ciepło z kilkugodzinnym wyprzedzeniem, uwzględniając bezwładność cieplną budynku. Najpopularniejsze są stosunkowo proste kotły i sterowniki traktujące całą instalację grzewczą jako jeden obieg oraz sterujące jej pracą zawsze według zawsze tej samej krzywej grzewczej. Straty ciepła oraz zdolność do akumulacji są jednak różne w różnych częściach domu (np. parter i poddasze). Inną charakterystykę ma też tradycyjne ogrzewanie grzejnikami ściennymi, a inną podłogowe. A są obecnie dość często łączone. Jest to szczególnie odczuwalne w dużych domach o rozczłonkowanej bryle. W domu niewielkim i zwartym temperatura i tak będzie się sama wyrównywać pomiędzy pomieszczeniami. Kocioł sterowany w ten sposób w zasadzie nigdy nie powinien pracować impulsowo. Po włączeniu zawsze pracuje przez dłuższy czas, ale w różnym stopniu wykorzystują swoją moc. Kocioł sterowany pogodowo, ale obsługujący kilka obiegów, każdy pracujący według innej krzywej grzewczej. To rozwiązanie pozwala wyeliminować problemy związane z obsługą odmiennie pracującego ogrzewania podłogowego i grzejników ściennych oraz odmienną charakterystyką cieplną różnych części budynku. Każdy obieg jest bowiem sterowany niezależnie. Najbardziej zaawansowane regulatory potrafią ponadto samoczynnie zmienić krzywą grzewczą przypisaną do danego obiegu i pozwalają programować własne krzywe. Decyzję o tym, co wybrać każdy musi podjąć sam, uwzględniając potrzeby, a także możliwości finansowe, bo automatyka jest po prostu droga. Nie zawsze jest nam potrzebne najbardziej zaawansowane urządzenie obsługujące np. kilkanaście obiegów grzewczych, bo jego możliwości w typowym domu jednorodzinnym nigdy nie wykorzystamy. Ile to kosztuje? Nawet prosta automatyka kotłów gazowych ma nieporównywalnie większe możliwości niż np. tradycyjnych, zasypowych kotłów węglowych Najtańsze kotły gazowe kupimy już za 3000-4000 zł, najdroższe kosztują zaś ponad 15 000 zł. Kotły olejowe są droższe i zwykle kosztują powyżej 10 000 zł. Zanim się zdecydujemy sprawdźmy jednak, za co płacimy. Droższy kocioł może być sprzedawany np. razem z pompą obiegową, naczyniem wzbiorczym, zasobnikiem ciepłej wody oraz zaawansowanym sterownikiem (są kompaktowe zestawy kryjące to wszystko w jednej obudowie). W przypadku tańszego kotła za to wszystko będziemy musieli dodatkowo zapłacić, i być może wcale nie okaże się on tańszy. Nie sugerujmy się zbytnio niewielkimi różnicami sprawności. Zawsze pytajmy w jakich warunkach ją osiągnięto - może się okazać, że imponujące 110% kocioł osiąga tylko współpracując z ogrzewaniem podłogowym o bardzo niskich parametrach, np. 40/30°C i badanie było prowadzone w warunkach niemieckich, gdzie klimat jest nieco łagodniejszy, a my w naszej instalacji z grzejnikami ściennymi nigdy takiej sprawności nie uzyskamy. Dowiedzmy się koniecznie jakie możliwości regulacji daje palnik - to przesądza o zdolności kotła do efektywnej, czyli ekonomicznej, pracy ze zmiennym obciążeniem. Przede wszystkim jednak sprawdźmy, czy kocioł ma zamkniętą, czy otwartą komorę spalania oraz czy jest jedno-, czy dwufunkcyjny. Od tego zależą możliwości jego instalacji w domu. opr.: Jarosław Antkiewiczzdjęcia: Viessmann, Baxi Calefacción, Immergas

kocioł na gaz płynny