kinezjologia edukacyjna paula dennisona ćwiczenia

Kinezjologia edukacyjna - Metoda Dennisona. Kursy prowadzone są tylko w WARSZAWIE w małych grupach do 5 osób. KURSY I i II STOPNIA 3-5 listopada; 8-10 grudnia; Koszt: 480 zł (studenci studiów dziennych 440 zł ) Kinezjologia Edukacyjna - Metoda Dennisona - kurs łączny I° i II° Hosted By PCR - Psychologiczne Centrum Rozwoju. Event starts on Friday, 19 November 2021 and happening at Lubelskie Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego, Lublin, LU. Kinezjologia Edukacyjna, której twórcą jest dr Paul Dennison, jest metodą wspierania naturalnego rozwoju człowieka, bez względu na jego wiek, poprzez różne ćwiczenia ruchowe. Dr Dennison na bazie różnych dziedzin nauki, między innymi kinezjologii stosowanej i behawioralnej, psychologii, pedagogiki, Programowania Neurolingwistycznego Doktor Paul E. Dennison jest twórcą metody terapeutycznej znanej jako kinezjologia edukacyjna. Do odkrycia powiązań między sprawnością fizyczną a umysłową doprowadziły go studia nad jego własną chorobą. Dennison był dyslektykiem i to właśnie terapia dyslektyków była pierwszym rodzajem ćwiczeń, jakie opracował. 易GIMNASTYKA MÓZGU® - KINEZJOLOGIA EDUKACYJNA WG PAULA DENNISONA (I I II STOPIEŃ) 易PROWADZĄCA: Grażyna Wieczorek 易MIEJSCE: Radom 易TERMIN: 03-05.03.2023 r. 易CZAS TRWANIA: 32 godziny intensywnego nonton film avengers social club sub indonesia. zoom_out_map chevron_left chevron_right Kinezjologia edukacyjna, której twórcą jest dr Paul Dennison, to prosta i skuteczna metoda wspomagająca naturalny rozwój człowieka. Publikacja stanowi zbiór... Regulamin sklepu Polityka prywatności Dostawa i zwroty Opis Szczegóły Kinezjologia edukacyjna, której twórcą jest dr Paul Dennison, to prosta i skuteczna metoda wspomagająca naturalny rozwój człowieka. Publikacja stanowi zbiór wypowiedzi - scenariuszy zajęć, zabaw i rymowanek, w których ważną rolę odgrywają ćwiczenia dr. Paula Dennisona. Jest rejestrem doświadczeń nauczycieli, trenerów, terapeutów, którzy wspomagają swoją pracę prostymi ćwiczeniami. W książce znalazły się przykłady scenariuszy zajęć z dziećmi w różnym wieku i na różnych etapach edukacyjnych oraz z osobami dorosłymi. Zaprezentowano możliwość wykorzystania Kinezjologii Edukacyjnej zarówno we wspomaganiu naturalnego rozwoju dziecka, jak i stymulowaniu dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Można ją z powodzeniem stosować we wszystkich przedziałach wiekowych zarówno w pracy indywidualnej, jak i grupowej. Indeks 83-915766-2-0 EAN13 8391576620 ISBN 8391576620 Wydawnictwo Kined Autor praca zbiorowa Data premiery 2004 ISBN 83-915766-2-0 Format B5 Stron 164 Okładka miękka Klienci którzy zakupili ten produkt kupili również: Kinezjologia edukacyjna małżeństwa Paula i Gail Dennisonów wykorzystuje powiązanie między zorganizowanymi ruchami ciała a pracą mózgu. Ustalili to irlandzcy uczeni a pracę opublikowali w tygodniku medycznym Lancet kierując „gimnastykę mózgu” na początku tylko dyslektyków… Badacze zalecili specjalna gimnastykę 20 dyslektykom w wieku 9-10 lat. Proste ćwiczenia dzieci wykonywały w domu pod kontrolą dorosłych przez ok. 10 minut dziennie. Podobno wyniki okazały się rewelacyjne. Mali dyslektycy nadrabiali opóźnienia w czytaniu i pisaniu dużo szybciej niż ich rówieśnicy z podobnymi problemami… Dysleksję kojarzy się z trudnościami w czytaniu i pisaniu. Ale to nie wszystko dochodzą do tego problemy z liczeniem (dyskalkulia, akalkulia itp.), poczuciem czasu, pamięcią, koncentracją, orientacją w przestrzeni itd. Naukowcy z Belfastu twierdzą, że przyczyn dysleksji należy szukać w móżdżku czyli w tej części mózgu, która jest odpowiedzialna za koordynacje ruchów i przetwarzanie informacji związanych z nabywaniem wiedzy i umiejętności. Stwierdzili, że u dzieci cierpiących na poważne zaburzenia neurologiczne bardzo długo utrzymują się tzw. odruchy pierwotne (np. ssania czy chwytania). „Są one typowe dla noworodków i sprzyjają dojrzewaniu układu nerwowego – ale u zdrowych dzieci powinny zaniknąć w pierwszym roku życia. Jeżeli utrzymują się dłużej, świadczą o zaburzeniu dalszego rozwoju mózgu, a więc także i móżdżku. Uczeni zbadali małych dyslektyków i stwierdzili, że jeszcze w wieku szkolnym utrzymuje się u nich jeden z takich odruchów – podążanie asymetrycznego ruchu kończyn za ruchem głowy. – A może tak, spróbować świadomie powtarzać ten odruch a mózgi dzieci z dysleksją „nadrobią zaległości”? – zastanawiali się…” (Małgorzata T. Załoga: Opinia dyslektyka – s. 2). „Kinezjologia edukacyjna to nauka o tym, jak rozwija się człowiek – zarówno dziecko, jak i dorosła osoba – gdy wykorzystuje do tego naturalny ruch fizyczny. Kierunek ten propaguje specjalnie zorganizowane ruchy, które sprawiają, ze ciało i mózg pracują w sposób optymalny na rzecz rozwoju i samorealizacji każdej osobowości. Nie powinno jednak powstać mylne wrażenie, że jest to coś w rodzaju wychowania fizycznego. Kinezjologia edukacyjna nie zajmuje się bowiem każdym ruchem, lecz ruchami bardzo specyficznymi. Takimi ruchami, które aktywizują i stymulują odpowiednie obszary mózgu, ruchami które powodują zwiększanie połączeń nerwowych między prawą i lewą półkulą mózgową, przez co poprawia się jakość pracy umysłowej” (Roman Warszewski: Jak wyleczyłem dziecko z dysleksji, Tower Press, Gdańsk 2002). Przed ćwiczeniami zalecane jest wypicie szklanki niegazowanej wody (nie mineralnej!), wyłącznie niegazowanej. Roman Warszewski twierdzi, że dzięki „szklance wody” płyn mózgowo-rdzeniowy uzyska odpowiednie stężenie elektrolitów. Upraszczając by nie był on zbyt gęsty i nie sprawiał oporu impulsom elektrycznym przekazywanym z mózgu do komórek nerwowych. Tylko odpowiednio nawodniony układ nerwowy jest w stanie sprostać funkcjom przewodnictwa prądu. Oprócz poprawy przewodnictwa zadaniem wody jest także współudział w budowaniu molekuł białka, a z substancji białkowo- lipidowej – mieliny – zbudowany jest izolator komórek nerwowych, który je zabezpiecza, zatem: „Czysta woda prądu doda!” Kinezjologia edukacyjna Dennisona – ćwiczenia 1. Ruchy naprzemienne Dotykamy prawą ręka uniesionego lewego kolana i odwrotnie – lewą ręką prawego prawym łokciem uniesionego lewego kolana i odwrotnie – lewym jednocześnie prawą rękę przed siebie i lewą nogę za siebie. Następnie wykonujemy ten sam ruch lewą ręką i prawą rękę podnosimy do góry w prawo i lewą nogę podnosimy do góry w lewo, a potem odwrotnie – lewa ręka do góry w lewo i prawa noga do góry w dłonią dotykamy lewego ramienia, lewą stopą dotykamy prawego kolana. Ćwiczenia wykonujemy w pozycji leżącej lub stojącej. Wspomagają one koordynację pracy rąk, prawej i lewej strony ciała, usprawniają narząd wzroku, co prowadzi do poprawy umiejętności pisania, czytania, słuchania i rozumienia. Wzmacniają zmysł wzroku i słuchu. Przykładowe ćwiczenia 2. Leniwe ósemki (ćwiczenia z wykorzystaniem kształtu leżącej ósemki, znaku nieskończoności) Wodzimy za ósemkami wzrokiem, pamiętając, by zaczynać zawsze w lewo w wzrokiem za ręką kreślącą ósemki w powietrzu. W tym celu zaciskamy pięść i unosimy kciuk do góry, wyciągniętą ręką kreślimy ósemki, wzrok natomiast skupiamy na kciuku. Najpierw rysujemy ósemki jedną, a potem drugą dłonią, na koniec łączymy obie ręce, splatamy palce i próbujemy rysować obiema rękoma. Ruch powinien być dość obszerny, by angażował jak największą grupę mięśni trzymających gałkę oczną, i jak najbardziej płynny, bardzo spokojny. Ćwiczenie to koordynuje pracę obu półkul mózgowych. Jest pomocne w reedukacji dzieci dyslektycznych. Poprawia płynność czytania, zapamiętywanie, myślenie. 3. Rysowanie oburącz Rysujemy obiema rękoma równocześnie linie, figury, kształty, z których każdy rysowany jedną ręką element jest lustrzanym obiciem elementu rysowanego w tym samym czasie druga bazgrzemy jednocześnie obiema rękoma (w powietrzu, na dużej płaszczyźnie). Ćwiczenie poprawia pisanie i rysowanie, powoduje rozwój twórczego myślenia, zdolności plastycznych. 4. Alfabetyczne ósemki Na znaku nieskończoności przekreślonym krzyżem kreślimy kolejne małe pisane litery alfabetu, starając się nie odkrywać ręki od papieru. Ćwiczenie to poprawia technikę pisania, ortografię i koordynację wzrokowo-słuchową. Aktywizuje mięśnie, pobudza mózg, poprawia pamięć, słuch, zmysł równowagi. Zwiększa energię i koordynuje przebieg informacji miedzy półkulami. Rozwija zdolności matematyczne i jasność wypowiadania się. 5. Słoń Stoimy w małym rozkroku, wyciągamy rękę w przód grzbietem dłoni do góry, głowę przytulamy ruchem do ramienia. Rysujemy dłonią leniwe ósemki, wzrokiem podążamy ponad wierzchem dłoni za poruszającą się ręką. Następnie zmieniamy rękę. Ćwiczenie rozluźnia mięśnie szyi i oczu, poprawia pamięć, pomaga lepiej słuchać, aktywizuje zmysł równowagi. Rozwija zdolności matematyczne, ułatwia wypowiadanie się. 6. Krążenie szyją W pozycji siedzącej rozluźniamy mięśnie szyi, głowę bardzo wolno opuszczamy w dół. Zataczamy nią półkola od jednego do drugiego obojczyka, miarowo oddychając. Ćwiczenie dobrze wpływa na centralny układ nerwowy, reguluje oddech. 7. Oddychanie przeponowe Robiąc wdech, wypełniamy klatkę piersiową i brzuch powietrzem, które wydychamy krótkimi dmuchnięciami, jakbyśmy mieli utrzymać piórko w powietrzu. Ćwiczenie zwiększa pojemność płuc, dotlenia organizm, wzmacnia i uelastycznia pracę przepony, wpływa na ekspresję wypowiedzi, dykcję (Naprawa, Tanajewska, 2016). 8. Pozycja Dennisona To obok ruchów naprzemiennych – bardzo ważne ćwiczenie, jedno z najistotniejszych w kanonie gimnastyki mózgu. Krzyżujemy nogi w kostkach. Pozycja siedząca na krzyżujemy ręce, dłonie łączymy razem i obracamy jak w zabawie Idzie to ćwiczenie wykonać prawidłowo trzeba najpierw wyprostować przed sobą ramiona, następnie przenieść jedną rękę nad drugą, łącząc wewnętrzne strony dłoni kciukami do dołu i zamknąć je splecionymi palcami. Potem należy przetoczyć zamknięte ręce do dołu i w stronę ciała tak, żeby spoczęły na klatce piersiowej z łokciami skierowanymi w dół. Ćwiczenie to także aktywizuje duże połacie kory mózgowej. Ważne jest, by w czasie jego wykonywania położyć język na podniebieniu i oczy skierować ku górze. Możliwe, że dzięki temu łączymy emocje zlokalizowane w układzie limbicznym z myśleniem racjonalnym i uczuciami zlokalizowanymi głównie w płatach czołowych Pozycja Dennisona zwykle daje efekt natychmiastowy. To pozycja uspokajająca, tonizująca, obiektywizująca nasze myślenie. Zmniejsza wydzielanie adrenaliny i niepostrzeżenie jak twierdzi autor „pacyfikuje nasze emocje”. Wykonywać przez 5-10 minut dwa razy dziennie. 9. Sowa Jedną ręką chwytamy mocno mięśnie barku, głowę powoli odwracamy w lewo, a potem – cały czas trzymając podbródek prosto – w prawo. Głową sięgamy maksymalnie w prawo i w lewo, aby rozluźnić mięśnie szyjne. Robimy wdech, gdy głowa znajduje się w skrajnym położeniu – tu gdzie ręka trzyma ramię – a wydech w czasie obrotu głowy w stronę przeciwną. Ćwiczenie powtarzamy, trzymając drugą ręką drugie ramię. Ćwiczenie to poprawia pamięć, doskonali dialog wewnętrzny, pomaga dobrze rozumieć komunikaty docierające z zewnątrz i wzmaga matematyczną precyzję. 10. Punkty na myślenie Ćwiczenie to wykonuje się przez położenie lewej reki na pępku, podczas gdy prawa ręka masuje punkty pomiędzy żebrami, tuż pod obojczykiem. Należy zmieniać ręce. Ćwiczenie to – dzięki uciskowi powodowanemu przez prawą rękę – stymuluje przepływ krwi przez tętnicę szyjną do mózgu i poprawia jego ukrwienie. Za pośrednictwem tej tętnicy odbywa się bowiem transport świeżo natlenionej krwi do głowy. 11. Kapturek myśliciela To ćwiczenie poprawia słuch i pamięć. Wykonuje się go przez kilkakrotne odwijanie uszu z góry do dołu. „Związek między ośrodkiem słuchu w płacie skroniowym a pamięcią w układzie limbicznym zdaje się być bardzo silny – pisze dr Carla Hannaford w książce Smart Moves. – Moi studenci uniwersytetu na Hawajach stwierdzili, że kapturek myśliciela jest bardzo przydatny, kiedy trzeba sobie przypomnieć jakąś techniczną informację podczas pisania eseju lub egzaminu” 12. Energetyczne ziewanie Ćwiczenie to polega na ziewaniu szeroko otwartymi ustami i jednoczesnym masowaniu mięśni wokół stawu skroniowo-żuchwowego. W pobliżu tego stawu przebiegają pnie pięciu głównych nerwów czaszkowych, które zbierają informacje czuciowe z całej twarzy. Kiedy jesteśmy zestresowani, żuchwa często napina się, usta zaciskają i funkcje nerwowe tego obszaru zmniejszają się. Ziewanie energetyczne rozluźnia cały obszar twarzy i przyjmowanie informacji zmysłowych może odbywać się w sposób bardziej efektywny. Pomaga to w werbalizacji, co związane jest z przetwarzaniem myśli i umiejętnością komunikowania się ze światem zewnętrznym. 13. Pompowanie piętą Ćwiczenie to polega na „wydłużaniu” mięśni jednej nogi, podczas zginania kolana klatkę piersiową, plecy w miarę prosto, stawiamy jedną stopę (z podniesioną pietą) około 30 cm za drugą głęboki wdech i przy wydechu obniżamy piętę tylnej nogi do ziemi i zginamy przednie kolano do przodu. Klatka piersiowa powinna pozostać prosto, nie należy pochylać się do przodu. Nogi zmieniamy. Jest to „rozciąganie” często stosowane przez sportowców w trakcie rozgrzewki. Są podstawy, by sądzić że podczas tego ćwiczenia płyn mózgowo-rdzeniowy przepływa bardziej swobodnie przez cały centralny układ nerwowy i komunikacja staje się swobodniejsza, bardziej spontaniczna i twórcza. 14. Akumulator Siedząc za biurkiem/stołem. Kładziemy dłonie przed sobą na blacie. Obniżamy brodę do piersi, czując napięcie z tyłu szyi i rozluźnione ramiona. Bierzemy głęboki wdech, pochylamy się do przodu, podnosząc brodę do góry i do tyłu. Pozwalamy przy tym plecom nieco się wygiąć. Następnie – zaokrąglając plecy – robimy wydech i kładziemy brodę z powrotem na piersi. Ćwiczenie to warto powtórzyć kilka razy. Po jego wykonaniu na pewno poczujemy się naładowani energią i będziemy gotowi do dalszych zajęć. Jest to ćwiczenie rozluźniająco-oddechowe, wspomagające przepływanie płynu rdzeniowo-mózgowego. Poprawia pamięć, odświeża koncentrację i rozjaśnia myśli, szczególnie wtedy, gdy pracę umysłową wykonujemy w pozycji siedzącej. 15. Aktywna ręka Podnosimy rękę do góry i chwytamy ją drugą ręką w okolicach łokcia. Podniesiona ręka podczas wydechu – stawia silny opór trzymającej ręce w czterech kierunkach (do przodu, do tyłu, do ucha i od ucha). Ćwiczenie powtarzamy, zmieniając ręce. Ćwiczenie to pomaga w prawidłowej artykulacji trudnych słów i poprawia zdolności językowe. Pomaga też w opanowaniu ortografii, kaligrafii i twórczym pisaniu. Poprawia koordynację reka-oko. 16. Zginanie stopy Siadamy na pufie, zginamy nogę w kolanie i kładziemy ją na udzie drugiej nogi, tak by kostka dotykała uda. Końcami palców chwytamy podstawę i miejsce mocowania mięśnia podudzia, a następnie zginamy i prostujemy powtarzamy drugą nogą. Ćwiczenie to pomaga w integracji przednich i tylnych partii mózgu. Poprawia też umiejętność słuchania czytanego tekstu ze zrozumieniem. Rozwija wyraźną mowę i twórcze pisanie (Roman Waryszewski, 2002). W literaturze można znaleźć wiele modyfikacji ćwiczeń Dennisona. Niektóre z nich zupełnie odbiegają od oryginalnych ćwiczeń. Nauczyciele zarówno w Polsce jak i poza granicami często odwoływali się do kinezjologii edukacyjnej – jak do prawdy objawionej. Kiedyś w gazecie Polityka natknęłam się na artykuł, który opowiadał o znikomej wartości tych „zabiegów”. Ponieważ, jak twierdził autor nie mają odzwierciedlania w badaniach naukowych, czyli żadnej podstawy naukowej. Z wieloma dyscyplinami terapii jest podobnie. Jednakowoż należy pamiętać, że ruch zawsze ma dobroczynny wpływ na mózgi dzieci. A wiele ćwiczeń przynosi im dużo radości – i ruch naprawdę dotlenia mózg – zwłaszcza ten na świeżym powietrzu. źródło: Roman Warszewski: „Jak wyleczyłem dziecko z dysleksji, Tower Press, Gdańsk 2002Renata Naprawa, Alicja Tanajewska: INDYWIDUALNE PROGRAMY EDUKACYJNO-TERAPEUTYCZNE dla III etapu nauczania uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, HARMONIA, Gdańsk 2016 Amerykański pedagog – dr Paul Dennison – to autor kinezjologii edukacyjnej. Metoda Dennisona umożliwia sprawny i prosty rozwój dziecka poprzez aktywizację połączeń nerwowych i zintegrowanie mózgu z ciałem. Kinezjologia edukacyjna znajduje zastosowanie w terapii dzieci ze specyficznymi trudnościami w nauce. Pozwala pokonać stresy i napięcia, poprawia komunikację, pomaga dzieciom z dysleksją, dysgrafią i dysortografią. Metodę tę wykorzystuje się także w odniesieniu do dzieci z dysfunkcjami powstałymi wskutek wad rozwojowych. Dr Dennison twierdził, że większość problemów intelektualnych i emocjonalnych wynika z braku integracji obu półkul mózgowych, dlatego, by skutecznie przeciwdziałać problemom, należy zsynchronizować pracę mózgu, który jest narządem symetrycznym – składa się z lewej i prawej półkuli. Zobacz film: "Poznaj fakty o rozwoju dwulatka" spis treści 1. Kinezjologia edukacyjna 2. Rodzaje ćwiczeń w metodzie Dennisona 1. Kinezjologia edukacyjna By człowiek mógł sprawnie funkcjonować, prawa i lewa półkula mózgu muszą ze sobą efektywnie współpracować. Lewa półkula mózgowa odpowiada za myślenie, analizę, dostrzeganie szczegółów, mowę, natomiast prawa półkula mózgu jest bardziej „artystyczna” i „intuicyjna”. Odpowiada między innymi za orientację w przestrzeni, pamięć długotrwałą, uczucia i emocje. Dzięki sprawnej wymianie informacji między obiema półkulami człowiek może uczyć się nowych umiejętności i przyswajać nowe informacje. Według Paula Dennisona, wszelkie dysfunkcje rozwojowe można zniwelować poprzez ruch. Kinezjologia edukacyjna pozwala budować powiązania nerwowe w obrębie mózgu i ciała, przez co proces nauczania przebiega szybciej, efektywniej i bezstresowo. Ponadto, proces kształcenia powinien opierać się na trzech głównych wymiarach: wymiarze lateralizacji (lewa i prawa półkula mózgu), wymiarze koncentracji (płat czołowy i pień mózgu) oraz wymiarze stabilności (układ limbiczny). Założenia kinezjologii edukacyjnej, to: nauka jest naturalnym procesem, kontynuowanym przez całe życie i powinna kojarzyć się z przyjemnością; w ciele człowieka mogą istnieć różne blokady, które uniemożliwiają efektywną naukę; wszyscy w jakimś stopniu wykazujemy trudności w nauce, ale niektórzy nie robią nic, by znieść blokady, które utrudniają proces kształcenia. Kinezjologia edukacyjna, wykorzystująca ruch jako narzędzie likwidowania niepowodzeń szkolnych, pozwala usuwać blokady ukryte w ciele oraz wprowadza umysł i ciało w stan optymalny do uczenia się. 2. Rodzaje ćwiczeń w metodzie Dennisona Zestawy ćwiczeń stosowane w kinezjologii edukacyjnej można podzielić na cztery rodzaje: podstawowy schemat ćwiczeń wprowadzających; ćwiczenia na przekroczenie linii środka; ćwiczenia wydłużające; ćwiczenia energetyzujące. Wszystkie rodzaje ćwiczeń powinny być stosowane w sposób urozmaicony, systematycznie w ciągu dnia. W jaki sposób powinno się ćwiczyć, by stymulować obie półkule mózgowe? Można przykładowo wykonywać ruchy naprzemienne (np. dotykanie lewego kolana prawą dłonią i prawego kolana ręką lewą), kreślić w powietrzu dłonią poziome ósemki, wykonywać kołyskę z ciała, „rowerek”, wypady ciałem w przód, luźne skłony, oddychać przeponowo, udawać ziewanie itp. Wszystkie te ćwiczenia pozwalają na stymulację mózgu, co przekłada się na lepsze efekty w nauce. W czym może pomóc kinezjologia edukacyjna? Poprawia koordynację wzrokowo-ruchową. Wspomaga proces czytania ze zrozumieniem. Uaktywnia myślenie twórcze. Rozwija pamięć długotrwałą. Synchronizuje pracę lewej i prawej półkuli mózgu. Poprawia koncentrację uwagi. Pozwala przezwyciężyć trudności wynikające z dysleksji, dysgrafii, dysortografii czy dyskalkulii. Rozwija zdolności manualne i wpływa na precyzję ruchów. Sprzyja sprawnemu formułowaniu myśli, rozwija kompetencje językowe, ułatwia poznanie zasad pisowni i ortografii. Stymuluje umiejętności liczenia i kodowania symboli. Rozwija percepcję przestrzenną. Oprócz wspomagania rozwoju poznawczego dziecka, kinezjologia edukacyjna Paula Dennisona relaksuje ciało, rozluźnia układ nerwowy, odpręża i efektywnie usuwa zmęczenie. Nauka staje się przyjemnością, a nie żmudnym obowiązkiem. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr Kamila Drozd Psycholog społeczny, autorka wielu publikacji dotyczących rozwoju osobistego oraz warsztatów z doradztwa zawodowego i komunikacji międzypłciowej. Metoda Dennisona Kurs bazowy kinezjologii edukacyjnej prowadzony metodami aktywizującymi, kierowany do wszystkich osób zainteresowanych rozwojem potencjału fizycznego i umysłowego niezależnie od wieku i zawodu. Jest to metoda stymulacji naturalnych mechanizmów rozwoju osobowości poprzez zestaw ćwiczeń ruchowych prowadzących do synchronizacji pracy mózgu. Proste, łatwe i bezpieczne i ćwiczenia ruchowe zmieniają stare, "stresowe" wzorce przyswajania wiedzy i pozwalają na uczenie się w sposób twórczy, pełen radości i akceptacji dla samego siebie, zgodnie z podstawowymi potrzebami naszego ciała i umysłu. Na kursie I stopnia pracujemy w wymiarze Lateralności (lewa-prawa strona) nad wzrostem zdolności do przekraczania środkowej linii ciała, co jest podstawą obuocznego widzenia, obuusznego słyszenia i koordynacji ruchowej całego ciała. Każda z tych umiejętności jest niezbędna do odnoszenia sukcesów w nauce i w życiu. W rzeczywistości wszystkie bilateralne nawyki - pochodne funkcji półkul mózgowych - zależą od szerszego trójwymiarowego systemu "intelekt - ciało", który poznajemy na kursie II stopnia. Uniwersalna metoda wspierająca pracę nauczyciela, pedagoga, psychologa, logopedy i fizjoterapeuty; pozwalająca: pokonywać stresy i napięcia wynikające z trudności życia codziennego łatwiej komunikować się z innymi ludźmi, uczyć się i zdawać egzaminy przezwyciężać trudności związane z dysleksją, dysgrafią i dysortografią Ukończenie kursów I i II stopnia zakończone jest Zaświadczeniem Polskiego Stowarzyszenia Kinezjologów, na którym jest wpis: „ukończył(a) 32-godzinne szkolenie teoretyczne i praktyczne w zakresie KINEZJOLOGII EDU KACYJNEJ „Brain Gym”® Metody dr Paula Dennisona i Gail Dennison i opanował(a) program ćwiczeń ruchowych, graficznych i relaksacyjnych aktywizujących proces uczenia się. Ukończenie szkolenia umożliwia wykorzystanie proponowanych technik i procedur w pracy z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi (w tym ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i rozwojowymi.)” OPINIE UCZESTNIKÓW KURSÓW „Kurs przerósł moje oczekiwania. Poza wiedzą, jaką zdobyłam, zyskałam nową wartość w życiu, którą będę wykorzystywać w pracy z dziećmi. Przeszłam wewnętrzną transformację, którą trudno jest jeszcze opisać słowami ale za tę zmianę dziękuję” Justyna „Kurs pozwolił mi poznać szeroką gamę zastosowań ćwiczeń. Byłam zaskoczona jak niewielkim nakładem sił i czasu można osiągnąć niejednokrotnie spektakularne efekty” Krysia „Przekonałam się na sobie, że ta metoda działa. Zamierzam ja stosować zarówno w pracy z dziećmi zdrowymi jak i z dziećmi z dysfunkcjami” Kasia „Dowiedziałam się w jaki sposób mogę pracować nad sobą i rozwojem swojej osobowości. Czuję, że dzięki tej metodzie mogę wiele zmienić w swoim życiu a także pomóc innym” Patrycja „ -Ciekawa treść i forma zajęć - Bardzo dobra komunikacja między osobą prowadzącą a słuchaczami - Dużo ćwiczeń praktycznych, dzięki którym można przełamać własne lęki i opory” Arek „Zobaczyłam w jak łatwy i przyjemny sposób można zmienić swoje życie. Tak naprawdę wykonując kilka ćwiczeń. Jeżeli ktoś jest otwarty na zmiany, to szczerze polecam kursy Dennisona” Katarzyna „ Kurs polecam tym osobom, które: dużo pracują intelektualnie na co dzień mają dużo stresu czują się przeładowane obowiązkami chcą zmienić coś w swoim życiu ale nie wiedzą od czego zacząć” Ewa Sprawdź najbliższy termin kursu! Weź udział! PrezentacjaForumPrezentacja nieoficjalnaZmiana prezentacjiKinezjologia edukacyjna Paula Dennisona * - najpopularniejszy informator edukacyjny - 1,5 mln użytkowników miesięcznie Platforma Edukacyjna - gotowe opracowania lekcji oraz testów. Amerykański chłopiec-Paul Dennison, wykazując się ponadprzeciętną inteligencją, w żaden sposób nie potrafił nauczyć się czytać. Okres nauki szkolnej był dla niego bardzo nieprzyjemny. Nawet nie pomagała pomoc psychologów i pedagogów. Szkołę udało mu się skończyć jedynie dzięki poświęceniu matki, która czytając podręczniki, pomagała mu w odrabianiu lekcji .W podobny sposób skończył studia pedagogiczne. Wielokrotnie w swoim życiu spotykał ludzi z problemami dysleksji. Zaczął się zastanawiać, jakie są jej źródła i czy można pomóc dzieciom, by nie przeżywały w szkole tego, co on. Według niego dysleksję, dysgrafię, brak koncentracji uwagi, brak motywacji do działania wywołują mikrodefekty w pewnych obszarach mózgu. Jednak komórki nerwowe nie regulują się. Dennison doszedł do przekonania, że nie jest to absolutnie nieodwracalna sytuacja. Mózg jest tak zbudowany, że w miejsce połączeń zdefektowanych może wytworzyć nowe, omijając uszkodzenia. Dzięki temu może być wykorzystywany w większym procencie. Tworzeniem właśnie tych połączeń obocznych, czyli równoważeniem funkcjonowania całego mózgu, zajmuje się metoda, której twórcą jest Paul Dennison. Właśnie to on założył, że jeśli mózg wpływa na ciało, to i ciało musi wpływać na mózg. Gdy mózg jest uszkodzony, to wysyła do ciała nieprawidłowe sygnały. Gdy natomiast ciało wyśle do mózgu sygnał, mózg nauczy się wysyłać do ciała sygnały prawidłowe. Podstawą procesów życiowych ,czy umysłowych, jak np. uczenia się jest ruch wykonywany przez ciało. Decyduje on np. o przepływie płynu mózgowo-rdzeniowego. Napięcie mięśni sprawia człowiekowi nie tylko ból, ale i upośledza jego myślenie, ponieważ spowolnia przepływ płynu mózgowo-rdzeniowego, tamując obieg odżywczej krwi. Wiele ćwiczeń w metodzie Dennisona uczy rozluźnienia napięcia mięśniowego. Półkule mózgowe tylko na pozór są jednakowe. Prawa odpowiada za myślenie syntetyczne, artystyczne, wyobraźnię, intuicję, lewa natomiast za myślenie analityczne, werbalne, logiczne. Do prawidłowego funkcjonowania człowieka niezbędna jest praca obu półkul oraz zapewniony ciągły przepływ bodźców między nimi. Przepływ ten odbywa się przez galaretowate spoidło wielkie. Jeśli ono jest dobrym przewodnikiem elektryczności, impulsy z jednej półkuli do drugiej przechodzą bez zakłóceń, jeśli złym – przepływ staje się spowolniony, czyli zahamowany. Głównym zadaniem metody Dennisona jest uczynienie, by spoidło wielkie było dobrym przewodnikiem. Dlatego jest w niej wiele ćwiczeń naprzemiennych, uruchamiające mięśnie skośne brzucha. Gorsza przewodność spoidła może też być spowodowana jego niedowodnieniem. Zbyt mała ilość płynów wypijanych przez człowieka może osłabiać jego zdolność do uczenia się, koncentracji, dlatego tak ważne jest picie czystej wody. Metodą Paula Dennisona można pracować w celu poprawy wzroku, pamięci, słuchu, spostrzegawczości, koncentracji czy orientacji przestrzennej. Jest to prosta i skuteczna metoda wspomagająca naturalny rozwój człowieka. Rola ciała w procesach myślenia i uczenia została przedstawiona w książce opartej na badaniach naukowych. Książkę Zmyślne ruchy, które doskonalą pamięć napisała Carla Hannaford – neurofizjolog i pedagog. Autorka mówi, jak ważny jest ruch w życiu człowieka, pokazuje jak się ruszać, aby w pełni uaktywnić nasze możliwości uczenia się. Natomiast w równie ciekawej publikacji pn. Twórcza kinezjologia w praktyce - Propozycje dla każdego, praca zbiorowa p. red. Joanny Zwoleńskiej zaprezentowano wiele pomysłów metodycznych, zabaw, rymowanek ćwiczeń z Gimnastyki Mózgu Paula proponowanych zarówno do pracy z grupą jak i do zajęć niektóre z proponowanych ćwiczeń z zakresu Kinezjologii edukacyjnej Dennisona: ÓSEMKI- uczeń kreśli oburącz oburącz w powietrzu" leżące" ósemki, zaczynając od lewej BAZGRANIE- uczeń "maluje" oburącz w powietrzu symetrycznie dowolne figury (w jednej płaszczyźnie).PUNKTY NA MYŚLENIE- jedna ręka masuje "dołki" między mostkiem a obojczykiem, druga na pępku ( zmiana położenia rąk ).RUCHY NAPRZEMIENNE- wymachy góra - dół jednocześnie lewą ręką i prawą ( zmiana ręki i nogi ).SŁOŃ- głowa na ramieniu lewym lub prawym, ręka w przedłużeniu głowy wyciągnięta w przód kreśli w powietrzu ósemki ( zaczynamy od lewej strony, zmiana rąk ).KAPTUREK MYŚLICIELA- masowanie uszu palcami (lewe ucho lewą ręką, prawe- prawą , ruchy od góry w dół ).POZYCJA COOKA- w pozycji stojącej lub siedzącej: nogi założone na krzyż, język dotyka podniebienia, ręce splecione na piersiach. Stosując tego typu ćwiczenia - na przekraczanie linii środka, rozciągające, energetyzujące, relaksujące – znacznie poprawiamy umiejętność komunikacji, organizacji i koncentracji. Stajemy się pewniejsi siebie, łatwiej wyrażamy potrzeby, jesteśmy otwarci na zmiany, szybciej i skuteczniej uczymy się. Z radością przyjmujemy informacje i dokonujemy właściwych wyborów. Metoda ta jest szczególnie pomocna w pracy z dziećmi z problemami szkolnymi czy też wadami rozwojowymi. Można ją z powodzeniem stosować we wszystkich przedziałach wiekowych zarówno w pracy indywidualnej, jak i grupowej, czego przykładem mogą być wyżej wymienione Wskazane jest rozpoczęcie lekcji od picia wody, która pobudzi proces myślenia. Uczniowie mogą sięgać po wodę w każdej chwili lekcji i wykonywać ćwiczenia tak długo, aż zauważymy pożądane skupienie ich uwagi. Ćwiczenia i inne możemy wplatać w dowolnej fazie lekcji. Małgorzata FabijańczykSzkoła Podstawowa w NiechlowieFilia w Szaszorowicach Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych: X Zarejestruj się lub zaloguj, aby mieć pełny dostępdo serwisu edukacyjnego. zmiany@ największy w Polsce katalog szkół- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> (w zakładce "Nauka"). Publikacje nauczycieli Logowanie i rejestracja Czy wiesz, że... Rodzaje szkół Kontakt Wiadomości Reklama Dodaj szkołę Nauka

kinezjologia edukacyjna paula dennisona ćwiczenia